Argumentum ad orationem

Argumentum ad orationem – z języka łacińskiego, dosłownie: “argument odwołujący się do mowy”, “argument odwołujący się do przemówienia”. Termin wywodzi się z łacińskich przekładów pism Arystotelesa, określa się nim argumenty rzetelne, racjonalne. Ma się tu na myśli przede wszystkim argumenty skierowane przeciw innym argumentom, a więc przeciw “przemowie” oponenta. Przeciwstawia się im argumenty nierzetelne, skierowane nie przeciw argumentom przeciwnika, ale przeciw jego osobie – określa się je jako argumenty ad hominem lub jako argumenty ad personam.


Podobne znaczenie ma określenie “argumentum ad rem”, oznaczające argumenty rzeczowe oraz argumenty prawdziwe obiektywnie. Porównaj: argumentum ad absurdum, argumentum ad amicitiam, argumentum ad antiquitatem, argumentum ad auditorem, argumentum ad baculum, argumentum ad captandum vulgus, argumentum ad consequentiam, argumentum ad crumenam, argumentum ad fidem, argumentum ad hominem, argumentum ad ignorantiam, argumentum ad invidiam, argumentum ad iudicium, argumentum ad metum, argumentum ad misericordiam, argumentum ad personam, argumentum ad passiones, argumentum ad populum, argumentum ad quietem, argumentum ad rem, argumentum ad reverentiam, argumentum ad ridiculum, argumentum ad socordiam, argumentum ad superbiam, argumentum ad superstitionem, argumentum ad vanitatem, argumentum ad verecundiam, argumentum ad vertiginem, argumentum a fortiori, argumentum a silentio, argumentum ad exemplum, argumentum ab utili, arguementum a contrario, argumentum ex concessis, argumentum a simili.


Tagi
Encyklopedia filozofiiEncyklopedia retorykiKsięga przysłówLeksykon języka łacińskiego

Dodaj komentarz