Encyklopedia Biblii

Podniesienie krzyża

przez

Podniesienie krzyża: obraz ołtarzowy Rubensa stworzony w latach 1610-1611.

Kantoria w kościele Santa Maria del Fiore

przez

Kantoria w kościele Santa Maria del Fiore: trybuny śpiewacze (cantorie), Luca della Robbia i Donatello.

Dawid Michała Anioła

przez

Dawid Michała Anioła – jedno z najbardziej znanych dzieł sztuki renesansu, marmurowa rzeźba, którą w latach 1501-1504

Dawid

przez

Dawid, król Izraela Dawid – król starożytnego Izraela i Judy, jedna z głównych postaci historycznych w Biblii i jedna z kluczowych postaci w dziejach kultury. Jego życie przypada na przełom X i XI wieku p.n.e., panowanie Dawida datuje się tradycyjnie na około 1012-972 p.n.e. W chrześcijaństwie Dawid stanowi typ mesjański. Zobacz też: Dawid Michała Anioła, … Dowiedz się więcej

Chrzest Pański

przez

Chrzest Pański (Chrzest Chrystusa, Chrzest Chrystusa w Jordanie, chrzest w Jordanie) – chrzest Jezusa Chrystusa, w religii i w sztuce.

Babilońska niewola papieży

przez

Babilońska niewola papieży: określenie okresu w dziejach Kościoła, także określenie polemiczne.

Modlitwa w Ogrójcu

przez

Modlitwa w Ogrójcu, konanie w Ogrójcu, Chrystus w Ogrójcu, Chrystus na Górze Oliwnej: wydarzenie z życia Chrystusa, częsty temat w sztuce.

pokłon trzech króli

przez

Pokłon trzech króli, także motyw pokłonu trzech króli, hołd trzech króli, adoracja dzieciątka Jezus przez trzech króli: motyw w sztuce.

Alegoria

przez

Alegoria: motyw, znak, który ma dwa znaczenia, znaczenie dosłowne i znaczenie ukryte. Figura retoryczna stanowiąca formę rozwiniętej metafory.

Acheiropita

przez

Acheiropita, acheiropoieta, achiropita: ponadnaturalny, nie uczyniony ludzką ręką wizerunek Chrystusa, także Maryi i świętych. Mandylion, Veraikon.

Adagium

przez

Adagium: kultura średniowieczno-renesansowa stosuje rozróżnienie adagium/proverbium. Adagium pochodzi ze starożytności pogańskiej, proverbium z Pisma Świętego. W języku polskim znaczenie odmienne niż przy angielskim i francuskim “adage” – tam słowo to oznacza raczej przysłowie pochodzenia ludowego.

Abagta

przez

Abagta Abagta, także Abachta, V w. p.n.e. – postać biblijna. Abagtę wymienia Księga Estery (1,10; porównaj też 2,21). Był on sługą króla Persji Kserksesa I (biblijny Aswerus, Achaszwerosz), prawdopodobnie eunuchem. Imię jest pochodzenia perskiego, ale przy tym nieznanej etymologii (być może “szczęśliwy”, “pomyślny”). W trzecim roku panowania król Aswerus wydał ucztę dla swoich książąt, sług i wielu wielmożów, aby … Dowiedz się więcej