Proces Bayera
Proces Bayera – metoda otrzymywania tlenku glinu z rudy aluminium, którą stanowią boksyty. Proces produkcji aluminium składa się z dwóch głównych etapów: otrzymywania czystego tlenku (Al2O3) w procesie Bayera a następnie otrzymywania aluminium hutniczego poprzez elektrolizę tlenku glinu w stopionym kriolicie (proces Halla-Héroulta).
W języku angielskim: Bayer process.
Proces Bayera – pozyskiwanie tlenku glinu z boksytów
Sam proces Bayera jest natomiast trójetapowy – obejmuje ekstrakcję składników rudy (gibbsytu, bemitu i diasporu), wytrącanie krystalicznego wodorotlenku glinu w reakcji hydrolizy glinianu sodu, a następnie kalcynację, w której wodorotlenek glinu przetwarzany jest tlenek glinu. Pozyskany w procesie Bayera tlenek glinu można następnie wykorzystać do różnych celów przemysłowych lub przetopić w celu uzyskania aluminium. Wynalazcą procesu Bayera był austriacki chemik Carl Joseph Bayer (1847-1904), urodzony w Bielsku.
Proces produkcji tlenku aluminium przeprowadza się zazwyczaj bezpośrednio w sąsiedztwie kopalń boksytów. Po wydobyciu boksytu i jego rozdrobnieniu (granulacji) następuje ekstrakcja. Boksyty mieszane są w niej z roztworem wodorotlenku sodu (NaOH). Poprzez zastosowanie pary i ciśnienia w zbiornikach zawierających mieszaninę, boksyt powoli rozpuszcza się. Uwolniony tlenek glinu reaguje z wodorotlenkiem sodu, tworząc glinian sodu. Następnie zawartość zbiornika przechodzi przez inne naczynia, w których następuje obniżenie ciśnienia i temperatury. Prowadzi to do stopniowego sunięcia zanieczyszczeń. Roztwór glinianu sodu umieszcza się następnie w specjalnym zbiorniku, w którym wytrąca się tlenek glinu. Osad usuwa się ze zbiornika, przemywa i podgrzewa w piecu przemysłowym w celu usunięcia całości zawartej w nim wody. Otrzymany produkt to komercyjnie czysty tlenek glinu. Do pozyskania 2 ton aluminium należy użyć około 5 ton boksytów – pozostałości przemysłowe po procesie Bayera stanowią tzw. czerwony szlam.