Arkusz
Arkusz: w poligrafii i edytorstwie miara objętości tekstu. Wyróżnia się najczęściej arkusz wydawniczy, arkusz autorski (około 40000 znaków drukarskich) i arkusz drukarski. Arkusz papieru i inne rodzaje arkuszy.
alfabet
Akrofonia
Akrofonia, zasada akrofonii – sposób, w jaki w rozwoju pisma ideogramy przekształcają się w litery. Polega na tym, że ideogram zaczyna być używany nie jako graficzny znak danego słowa, ale jako znak głoski, od której rozpoczyna się to słowo.
A…B…C…
A…B…C…: nowela Elizy Orzeszkowej z 1884 roku.
Alfabet polski
Alfabet polski: oparty na alfabecie łacińskim alfabet, którym zapisywany jest język polski, pismo polskie.
Akrostych
Akrostych: gatunek literacki. Definicja, historia i rodzaje akrostychów. Akrostychy w poezji polskiej.
Alfabet
Alfabet: także abecadło. Rodzaj pisma oparty na odpowiedniości liter i głosek. Historia, definicja, pochodzenie alfabetu, pochodzenie nazwy “alfabet”.
Alfabet fonetyczny
Alfabet fonetyczny: systemy transkrypcji fonetycznej w formie alfabetu. Znane alfabety fonetyczne to np. międzynarodowy alfabet fonetyczny i slawistyczny alfabet fonetyczny.
Aequidicum
Aequidicum: gatunek łacińskiej poezji kunsztownej. Wszystkie wyrazy utworu zaczynają się od tej samej litery. Współcześnie forma żartu literackiego.
A fronte
A fronte: Porządek alfabetyczny a fronte, to jest zwyczajny porządek alfabetyczny, od pierwszej do ostatniej litery.
A tergo
A tergo: w odwróconym porządku alfabetycznym. Przeciwieństwo “a fronte”. Wydaje się słowniki oraz indeksy a tego, które umożliwiają badania językoznawcze, a nawet łatwe odnajdywanie rymów.
A
A: Litera alfabetu łacińskiego i polskiego. Także skróty, jednostki, nazwy własne związane z tą literą.
Abecedariusz
Abecedariusz: gatunek poetycki stanowiący formę akrostychu, forma poezji kusztownej. Znany już w Biblii (niektóre psalmy).
