Encyklopedie humanistyczne
Apostrofa: figura retoryczna stanowiący bezpośredni zwrot do osoby, bóstwa, upersonifikowanej idei lub przedmiotu. Zaliczana do figur myśli. Apostrofa występuje tak w przemówieniach, jak i w utworach literackich, zwłaszcza poetyckich. Termin występuje także w lingwistyce.
Opinio communis – wyrażenie łacińskie znaczące dosłownie “powszechna opinia”, “wspólna opinia”, “utarte zdanie”, “powszechny pogląd”, “powszechne mniemanie”. Communis opinio doctorum. Sententia communior, ergo verior.
Asteronim: forma pseudonimu i kryptogramu, ukrycie liter wyrazu za pomocą gwiazdek, asterysków.
Adresat utworu literackiego: odbiorca dedykacji, osoba wymieniona w tekście, lub odbiorca dzieła literackiego, adresat komunikatu literackiego.
Argumentum ad auditorem: argument do audytorium, argument do słuchacza. Trop erystyczny, argumentowanie przez odwołanie się nie bezpośrednio do oponenta, ale do emocji audytorium.
Adoksografia: gatunek literacki, popis retoryczno-erudycyjny, w którym tematy trywialne przedstawia się jako ważne. “Pochwała łysiny” Synezjusza, “Pochwała głupoty” Erazma.
