Vannoccio Biringuccio (Vannoccio Biringuccio)

Vannocio Biringuccio, imię zapisywane też Vannoccio Biringuccio (ur. 1480, zm. ok. 1539) – włoski metalurg epoki renesansu, uczony i humanista. Obok Gerorgiusa Agricoli, jeden z najważniejszych znawców problematyki metalurgii swojej epoki – Georgius Agricola korzystał przy tym z dorobku Biriginuccia. Najbardziej znany jest ze swojego praktycznego podręcznika metalurgii De la pirotechnia (dosł. Pirotechnika, 1540) – o praktyczności dzieła świadczy to, że było ono napisane w języku włoskim, nie po łacinie, dzięki czemu mogło dotrzeć do szerszego grona fachowców zajmujących się wytwarzaniem i obróbką metali.


Vannoccio Biringuccio (Vannoccio Biringuccio) – biografia i dzieło

Vannoccio Biringuccio urodził się 20 października 1480 roku w Sienie. Jako młody człowiek Biringuccio poznawał metalurgię odwiedzając kuźnie i odlewnie. Jego protektorem był dyktator Sienny Pandolfo Petrucci. Protektor wysłał go także do Niemiec, gdzie Vannocio poznawał stosowane tam technologie. Do Sieny powrócił w 1513 roku. Kierował kopalnią rudy żelaza oraz kuźnią w okolicach miasta. Służył także jako zarządca arsenału i mennicy w Sienie. W burzliwych czasach walk politycznych w renesansowej Italii Biringuccio został dwukrotnie wygnany ze Sieny z powodu zmian ustrojowych. Służył wtedy w Wenecji i we Florencji jako odlewnik armat i inżynier fortyfikacji. Pracował także w Ferrarze i w Parmie. W 1530 powrócił do Sieny. Osiem lat później przeniósł się Rzymu na zaproszenie papieża Pawła III, gdzie kierował odlewnią papieską i arsenałem.

De la pirotechnia to dzieło poświęcone nie tyle ściśle rozumianej metalurgii, co szeroko rozumianym zastosowaniom praktycznym ognia. Może jednak uchodzić za pierwszą pozycję drukowaną poświęconą metalurgii, gdyż obejmuje ona największą część treści. Drugie i ważniejsze tego rodzaju dzieło, De re metallica, opublikował Georgius Agricola, który stworzył także częściowy przekład pracy Biringuccia na język łaciński. Vannoccio Biringuccio jako pierwszy opisał wiele zjawisk chemicznych i procesów technologicznych. Należą do nich przede wszystkim zagadnienia związane z odlewnictwem metali oraz rozpoznawanie substancji chemicznych na podstawie barwy płomienia. W dziele Biringuccia nie ma elementów alchemicznych – autor wspomina jednak o alchemii, odnosząc się przy tym do niej pozytywnie. Ze względu na praktyczny charakter dzieła, jest ono wolne od ezoteryki i mistycyzmu typowych dla wielu uczonych traktatów renesansowych. Dzieło zaopatrzone jest w drzeworyty ilustrujące opisywane procesy oraz w praktyczne instrukcje opisujące górnictwo, wytapianie metali oraz inne techniki metalurgiczne. W swoich czasach stało się rodzajem standardowego podręcznika, dziś stanowi zaś ważne źródło historyczne dotyczące techniki w XVI wieku.


Tagi
Encyklopedia historycznaHumanistyczna encyklopedia nauki

Dodaj komentarz