Atelier
Atelier, ateliers: miejsce pracy artysty (pracownia, warsztat, studio) - zwłaszcza malarza, fotografika, rzeźbiarza, grafika, architekta.
Articles for tag: Académie Suisse, akademie, akademizm, atelier, atelier filmowe, Atelier Gleyre, Gerard Dou, Hans Makart, malarstwo, pracownia, Rogier van der Weyden, salon, światło, święty Łukasz, terminy architektoniczne, warsztat, Wiktor Brodzki
Akroterion
Akroterion, akroterium, naszczytnik: ozdobne zwieńczenie budynku, przede wszystkim frontonu. Także dekoracja urn, sarkofagów.
Agora
Agora: plac miejski w starożytnej Grecji, zwłaszcza Agora w Atenach. Symbolika agory, rodzaje agor.
Aegikranion
Aegikranion Aegikranion (zlatynizowane aegikranium, aegicranium) – w terminologii sztuk pięknych: dekoracyjny element architektoniczny, ornament w kształcie czaszki kozy (kozła) lub barana w ujęciu frontalnym. Typowy dla sztuki starożytności klasycznej, najczęściej występował w sztuce sakralnej (dekoracja ołtarzy) oraz w sztuce sepulkralnej (dekoracja grobów). Zazwyczaj jako dekoracja rzeźbiarska, często w formie fryzu, płaskorzeźby, reliefu. Pierwotnie aegikranion symbolizował ...
Aedicula
Aedicula, edykuł, edicula, edykula: kaplica rzymska, kapliczka. W architekturze i sztuce dekoracyjnej także nisza, obramowanie, model budynku lub element deokracyjny.
Aedes
Aedes (aedis): w języku łacińskim świątynia, dom, pokój. Także termin architektoniczny: budynek świątynny, w odróżnieniu od templum.
Adyton
Adyton - najbardziej ukryta część sanktuarium starożytnego, najczęściej naos. Sanktuarium takim mogła być świątynia, ale też święty gaj lub grota. Porównaj: abaton.
Styl Adamów
Styl Adamów: klasycystyczny styl w architekturze i dekoracji wnętrz z elementami preromantycznymi.
Agrafa: architektura
Agrafa - motyw dekoracyjny w formie imitującej ozdobną klamrę.
Dagoba
Dagoba: cejlońska forma stupy.
Facjatka
Facjatka, facjata: rodzaj pomieszczenia strychowego. Czasem pokoik, ubogie mieszkanie na strychu. Ozdobna facjatka to mansarda.
Dekoracja
Dekoracja, dekoracje: zespół elementów służących do ozdoby dzieł sztuki, budowli oraz przedmiotów rzemiosła.
Cementarius
Caementarius, cementarius: w dawnej terminologii architektonicznej murator, architekt.
Campo santo
Campo santo: włoski cmentarz w formie czworobocznego dziedzińca z krużgankami (Camposanto).
Beluard
Beluard, belluard, belluarda, belloard, belloarda, beluarda, balward, balwarda, beloard, belward, belwarda, weluard, weluarda, baluard: rodzaj baszty lub bastionu.
Absyda
Apsyda, absyda: termin architektoniczny, pomieszczenie zamykające nawę lub prezbiterium.
Abrys
Abrys: w terminologii architektonicznej, termin historyczny (plan, obrys, zarys).
Abakus
Abakus: w architekturze starożytnej. Część kolumny (głowica, kapitel). Różne formy w różnych porządkach architektonicznych. W architekturze późniejszej: impost.
Abaton
Abaton: niedostępna komnata, część świątyni lub cały okręg sakralny w religii starożytnej Grecji. Szczególnie znany był Abaton w świątyni Asklepiosa w Epidauros. Także wyobrażone miejsce w mitologii Thomasa Bulfincha.