Atelier
Atelier, ateliers: miejsce pracy artysty (pracownia, warsztat, studio) – zwłaszcza malarza, fotografika, rzeźbiarza, grafika, architekta.
terminy architektoniczne
Akroterion
Akroterion, akroterium, naszczytnik: ozdobne zwieńczenie budynku, przede wszystkim frontonu. Także dekoracja urn, sarkofagów.
Agora
Agora: plac miejski w starożytnej Grecji, zwłaszcza Agora w Atenach. Symbolika agory, rodzaje agor.
Aegikranion
Aegikranion Aegikranion (zlatynizowane aegikranium, aegicranium) – w terminologii sztuk pięknych: dekoracyjny element architektoniczny, ornament w kształcie czaszki kozy (kozła) lub barana w ujęciu frontalnym. Typowy dla sztuki starożytności klasycznej, najczęściej występował w sztuce sakralnej (dekoracja ołtarzy) oraz w sztuce sepulkralnej (dekoracja grobów). Zazwyczaj jako dekoracja rzeźbiarska, często w formie fryzu, płaskorzeźby, reliefu. Pierwotnie aegikranion symbolizował … Dowiedz się więcej
Aedicula
Aedicula, edykuł, edicula, edykula: kaplica rzymska, kapliczka. W architekturze i sztuce dekoracyjnej także nisza, obramowanie, model budynku lub element deokracyjny.
Aedes
Aedes (aedis): w języku łacińskim świątynia, dom, pokój. Także termin architektoniczny: budynek świątynny, w odróżnieniu od templum.
Adyton
Adyton – najbardziej ukryta część sanktuarium starożytnego, najczęściej naos. Sanktuarium takim mogła być świątynia, ale też święty gaj lub grota. Porównaj: abaton.
Styl Adamów
Styl Adamów: klasycystyczny styl w architekturze i dekoracji wnętrz z elementami preromantycznymi.
Agrafa: architektura
Agrafa – motyw dekoracyjny w formie imitującej ozdobną klamrę.
Dagoba
Dagoba: cejlońska forma stupy.
Facjatka
Facjatka, facjata: rodzaj pomieszczenia strychowego. Czasem pokoik, ubogie mieszkanie na strychu. Ozdobna facjatka to mansarda.
Dekoracja
Dekoracja, dekoracje: zespół elementów służących do ozdoby dzieł sztuki, budowli oraz przedmiotów rzemiosła.
Cementarius
Caementarius, cementarius: w dawnej terminologii architektonicznej murator, architekt.
Campo santo
Campo santo: włoski cmentarz w formie czworobocznego dziedzińca z krużgankami (Camposanto).
Beluard
Beluard, belluard, belluarda, belloard, belloarda, beluarda, balward, balwarda, beloard, belward, belwarda, weluard, weluarda, baluard: rodzaj baszty lub bastionu.
Absyda
Apsyda, absyda: termin architektoniczny, pomieszczenie zamykające nawę lub prezbiterium.
Abrys
Abrys: w terminologii architektonicznej, termin historyczny (plan, obrys, zarys).
Abakus
Abakus: w architekturze starożytnej. Część kolumny (głowica, kapitel). Różne formy w różnych porządkach architektonicznych. W architekturze późniejszej: impost.
Abaton
Abaton: niedostępna komnata, część świątyni lub cały okręg sakralny w religii starożytnej Grecji. Szczególnie znany był Abaton w świątyni Asklepiosa w Epidauros. Także wyobrażone miejsce w mitologii Thomasa Bulfincha.
