Błąd składniowy
Błąd składniowy, także błąd syntaktyczny: rodzaj błędu językowego, błąd polegający na nieuświadomionym i nieuzasadnionym złamaniu obowiązujących w danym języku norm składni zdania pojedynczego lub zdania złożonego.
środki stylistyczne
barbaryzm
Barbaryzm, barbaryzmy: negatywnie oceniane zapożyczenia językowe.
Archaizm
Archaizm – każdy element języka odczuwany współcześnie (w świetle obowiązujących współcześnie norm poprawnościowych) jako przestarzały, pochodzący z minionej epoki historycznej; jednostka systemu językowego, która reprezentuje stan wcześniejszy wobec innych jednostek tego systemu.
Apostrofa
Apostrofa: figura retoryczna stanowiący bezpośredni zwrot do osoby, bóstwa, upersonifikowanej idei lub przedmiotu. Zaliczana do figur myśli. Apostrofa występuje tak w przemówieniach, jak i w utworach literackich, zwłaszcza poetyckich. Termin występuje także w lingwistyce.
Antonomazja
Antonomazja, także pronominatio: nazwa dwóch zbliżonych figur retorycznych i środków stylistycznych: użycie imienia znanej postaci jako nazwy pewnego typu, względnie odwrotnie – użycie epitetu lub peryfrazy zamiast imienia własnego.
Antropopatia
Antropopatia: odmiana antropomorfizacji. Przypisanie ludzkich uczuć przedmiotom.
Antropomorfizacja
Antropomorfizacja: figura retoryczna i środek stylistyczny, przypisanie cech ludzkich przedmiotom ożywionym lub nieożywionym.
Animizacja
Animizacja, także ożywienie: figura retoryczna i środek stylistyczny; odmiana metafory polegająca na nadaniu atrybutów (cech) istot żywych przedmiotom nieożywionym.
Asyndeton
Asyndeton – konstrukcja składniowa, połączenie zdań lub części zdań bez użycia spójnika. Figura retoryczna i środek stylistyczny.
Aliteracja
Aliteracja: powtórzenie jednakowych głosek w celu wzmocnienia ekspresji na początku sąsiadujących z sobą w tekście wyrazów. Środek stylistyczny. Wiersz aliteracyjny. Przykłady aliteracji.
Adideacja
Adideacja: przekształcenie fonetyczne upodobniające brzmieniowo wyraz do innego wyrazu, o innej etymologii i znaczeniu. Jan Aleksander Karłowicz odnosił to pojęcie do etymologii ludowej. Pozostaje też w związku z pojęciami gry słownej i homofonii.
Accumulatio
Accumulatio: Figura retoryczna, synonim polskiego “nagromadzenia”. W ogólnej łacinie klasycznej słowo odnosi się głownie do ogrodnictwa (nagromadzenie ziemi).
