Bajronizm
Bajronizm: zespół tendencji w literaturze romantyzmu, związanych z życiem i twórczością George'a Byrona.
Bajronizm: zespół tendencji w literaturze romantyzmu, związanych z życiem i twórczością George'a Byrona.
Absolut a literatura: koncepcja literatury jako łącznika między światem zmysłowym i Absolutem typowa była zwłaszcza dla romantzymu.
Pieśń: forma muzyczna, utwór wokalny lub wokalno-instrumentalny.
El Greco, właściwie Domenikos Theotokopulos (ok. 1540-1614): malarz pochodzenia greckiego działający w Hiszpanii. Czołowy przedstawiciel manieryzmu.
Dante Aligheri (Alighieri): najwybitniejszy poeta literatury włoskiej i średniowiecznej, filozof, działacz polityczny.
Styl Adamów: klasycystyczny styl w architekturze i dekoracji wnętrz z elementami preromantycznymi.
Album: definicja i historia, publikacja z reprodukcjami malarstwa, dzieł sztuki i rysunkami oraz kolekcja
Abbotsford period: styl XIX-wiecznych brytyjskich mebli neogotyckich.
Śpiew historyczny: gatunek literacki obecny we wczesnym romantyzmie polskim, zbliżony do dumy i ballady. Najbardziej znany przykład to "Śpiewy historyczne" Juliana Ursyna Niemcewicza (1816).
Ustęp: w literaturze samodzielny znaczeniowo fragment utworu (np. w "Dziadach"). W prawie jednostka redakcyjna, skrót ust. Bliski odpowiednik "akapitu". Znaczenia słownikowe (ubikacja).
Duch języka Duch języka – z pojęciem “ducha języka” spotkać się można w ogólnych rozważaniach o języku i kulturze, o charakterze eseistycznym, filozoficznym lub wręcz potocznym. Pojęcie “ducha języka” nie stanowi jednak elementu aparatu pojęciowego współczesnego, naukowego językoznawstwa, jest to bowiem termin nieprecyzyjny i nieostry, a w dodatku często obciążony ideologicznie. Występowało natomiast w XIX-wiecznym językoznawstwie ...