ablativus
Ablativus, ablatyw, ablatiw: przypadek gramatyczny, w łacinie i innych językach, wyraża oddalanie się.
Ablativus auctoris i ablativus rei efficientis: odmiany funkcjonalne ablatywu w łacinie, występujące w konstrukcjach biernych. Także w innych językach.
Ablativus causae: “ablatyw przyczyny”, funkcja ablatywu w języku łacińskim. Także w językach fińskim i węgierskim.
Ablativus instrumenti: jedna z form funkcjonalnych ablatywu, ablatyw narzędzia, bliski odpowiednik narzędnika.
Ablativus limitationis, ablativus respectus: “ablatyw ograniczenia”, “ablatyw względu”, funkcja ablatywu w łacinie. Ogranicza zakres pojęcia nadrzędnego.
Ablativus mensurae: “ablatyw miary”, funkcja ablatywu w łacinie. Występuje po wyrazach porównawczych (comparativa).
Ablativus modi: ablatyw sposobu, funkcja ablatywu w języku łacińskim. Wyraża sposób, odpowiada na pytanie “jak”?
Ablativus originis: ablatyw pochodzenia, jedna z funkcji ablatywu w łacinie, rodzaj ablatywu właściwego.
Ablativus pretii: “ablatyw ceny”, wyraża w łacinie cenę szczegółową, niekiedy także cenę ogólną.
Ablativus sociativus, socjatyw: odmiana funkcjonalna ablatywu, z przyimkiem cum. Osoba towarzysząca lub rzecz towarzysząca.