Paul Morin

Paul Morin, urodzony w 1889 w Montrealu, zmarły w 1963 w Beloeil w Quebecu – poeta kanadyjski piszący w języku francuskim (patrz: Literatura kanadyjska w języku francuskim), tłumacz. Jego dwa tomy poetyckie, Le Paon d’émail (1911, “Emaliowany paw”) i Poèmes de cendre et d’or (1921, “Poematy popiołu i złota”) zwracają uwagę wyrafinowaną techniką poetycką i specyfiką języka poetyckiego (reprezentant egzotyzmu, nurtu przeciwstawiającego się regionalizmowi w literaturze quebeckiej).

Paul Morin: Biografia

Studiował prawo, nauki przyrodnicze i sztukę na Université Laval w mieście Quebec. W 1910 został adwokatem, członkiem Barreau du Québec. Następnie studiował literaturę porównawczą w Paryżu. Jego teza doktorska o twórczości Henry’ego Wadswortha Longfellowa została opublikowana w 1913 roku.

W latach 1914-1915 wykładał literaturę na McGill University w Montrealu, następnie krótko w Stanach Zjednoczonych (1915-1918). W latach 1922-1930 pracował jako sekretarz w École des beaux-arts w Montrealu. Po 1930 był tłumaczem sądowym.

Twórczość Paula Morina

Poezja Morina cechuje się bogactwem obrazowania poetyckiego i jest świadectwem dbałości o stronę formalną twórczości. Egzotyzm w literaturze quebeckiej uwidacznia się w niej jako fascynacja różnorodnością miejsc, tak rzeczywistych, jak i wyobrażonych. Poeta przez wiele lat mieszkał w Paryżu, jego twórczość obca jest nurtowi regionalistycznemu w literaturze quebeckiej, ale mieści się ściśle w tendencjach poetyckich współczesnej mu Francji.

Tomik poetycki Morina Le Paon d’émail (“emaliowany paw”) ukazał się w 1911 roku. Reprezentuje on parnasizm, nurt poetycki Francji, który obecny był szeroko także w literaturze quebeckiej. Zgodnie z ogólną charakterystyką tego nurtu, pełen jest aluzji literackich i mitologicznych czy też opisów dzieł sztuki.

Drugi tomik, Poèmes de cendre et d’or (“Poematy popiołu i złota”) ukazał się w 1922 roku. Jego styl jest bardziej osobisty, a technika poetycka bardziej subtelna. W 1923 (pierwszy rok przyznawania tej nagrody) Paul Morin otrzymał za niego Prix David, jedną z głównych nagród literackich Quebecu.

W 1924 roku ukazał się jego przekład na język francuski poematu epickiego Evangeline. A Tale of Acadie Henry’ego Wadswortha Longfellowa, najbardziej znanego dzieła tego autora, traktującego o losach Akadyjczyków.

Ostatni zbiór poetycki Morina, Géronte et son miroir, ukazał się dopiero w 1960 roku.