Mihály Bába

Mihály Bába (węgierska forma imienia: Bába Mihály, wymowa [bạ:bo]), urodzony w 1922, zmarły w 2001 – węgierski publicysta, pisarz i tłumacz literatury polskiej.


Mihály Bába – życie i twórczość

Urodził się 25 września 1922 roku w miejscowości Hajdúdorog. Od 1948 roku studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1951 roku powrócił na Węgry, kontynuował jednak studia polonistyczne i hungarystyczne.

Jako dziennikarz był m.in. członkiem redakcji gazety “Magyar Hírlap”. Publikował też własne utwory literackie. Przetłumaczył na język węgierski kilkadziesiąt książek, w tym wiele z języka polskiego.

Jego przekłady dawniejszej literatury polskiej obejmują m.in. fragmenty pism Jana Długosza, Stanisława Staszica, Zygmunta Miłkowskiego (Teodor Tomasz Jeż) i Hugona Kołłątaja. Spośród twórczości pisarzy polskich XX wieku przetłumaczył wybór opowiadań Jarosława Iwaszkiewicza; powieści Romana Bratnego, Jana Józefa Szczepańskiego, Tadeusza Konwickiego, Tadeusza Hołuja, Wojciecha Żukrowskiego i Stanisława Zielińskiego; opowiadania Sławomira Mrożka, Kazimierza Brandysa, Adolfa Rudnickiego i Jerzego Putramenta; dramaty i słuchowiska Bohdana Drozdowskiego, Janusza Krasińskiego i Jerzego Krzysztonia.

W 1975 roku otrzymał odznakę “Zasłużony dla kultury polskiej”.


Tagi
Encyklopedia literaturyMała encyklopedia Warszawy

Dodaj komentarz