Metrum akefaliczne
Metrum akefaliczne – w metryce starożytnej: niepełna forma danego metrum, która powstała przez opuszczenie jego składnika. Także wiersz akefaliczny, wiersz pozbawiony swojego pierwszego elementu.
Przykłady z metryki antycznej, porównujące formy tego samego metrum akefalicznego i pełnego:
1) Glikonej pełny, Ifigenia w Taurydzie Eurypidesa (1113) – entha tas elafoktonu:
2) Glikonej akefaliczny, Medea Eurypidesa (434) – petas, epi de ksenaj:
Glikonej akefaliczny to inaczej tellesileion, jedno z najpopularniejszych metrów akefalicznych.
W innych językach: Angielski – acephalous, acephalous verse. Francuski – acéphale. Niemiecki – Akephal.
Etymologia: od greckiego słowa ἀκέφαλος, akefalos, “bezgłowy”. Dosłownie więc termin ten oznacza “metrum pozbawione głowy”, pozbawione pierwszej części. (Podobnie w sztukach plastycznych przedstawienie akefaliczne – wizerunek stwora bez głowy).
Porównaj też: kataleksa, skrócenie ostatniej stopy wersu, a więc jakby przeciwne pojęcie.