Gustav Rose

Gustav Rose (ur. 18 marca 1798 w Berlinie, zm. 15 lipca 1873 w Berlinie), właściwie Gustavus Rose – niemiecki mineralog. Od 1839 roku był profesorem Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie. Znany był zwłaszcza ze swoich osiągnięć w dziedzinie krystalografii oraz z pogłębionych studiów naukowych dotyczących skał.

Berlińska rodzina Rose wydała kilku sławnych uczonych. Bratem Gustava był Heinrich Rose (1795-1864), profesor Uniwersytetu w Berlinie specjalizujący się w chemii analitycznej, znany z badań nad pierwiastkami niobem i tantalem. Gustav Rose pracował początkowo jako inżynier górniczy, wkrótce jednak oddał się pracy teoretycznej. W 1820 roku ukończył Uniwersytet w Berlinie, gdzie od 1823 pracował jako Privatdozent. Od 1856 był dyrektorem muzeum mineralogicznego w Berlinie, a od 1863 przewodniczącym Niemieckiego Towarzystwa Geologicznego, którego powstanie współorganizował. Odbywał liczne podróże po Europie badając lokalnie występujące minerały. W 1829 roku odbył podróż badawczą na Ural i Ałtaj, w której towarzyszyli mu Alexander von Humboldt i Christian Gottfried Ehrenberg. Zajmował się wszystkimi gałęziami mineralogii, zwłaszcza jednak krystalografią, a także petrografią. Uważany jest za twórcę petrografii jako samodzielnej dyscypliny naukowej. Szczególną uwagę poświęcił badaniom nad meteorytami oraz nad powstawaniem diamentów.