Emeici

Emeici, 峨嵋刺 – rodzaj tradycyjnej chińskiej broni ręcznej, szpile bojowe. Stosunkowo długi metalowy pręt o zaostrzonych końcach. Pręty te zazwyczaj występują w parach. Przypominają niewielkie sztylety lub przebijaki w kształcie strzałek. Zazwyczaj dołączony jest do nich metalowy krążek – krążek ten umieszcza się na środkowym palcu, co umożliwia trzymanie broni i szybkie, sprawne operowanie nią. Spotyka się również określenie emei, a także bagua.


Emeici powstało około X wieku n.e. w okolicach góry Emei (Emei Shan) położonej w chińskiej prowincji Syczuan. Emei Shan to jedna z czterech chińskich świętych gór buddyzmu. Nazwa broni znaczy dosłownie “cierń z góry Emei”.

Broń jest bardzo lekka i łatwa w przenoszeniu. Można z nią pływać: szczególnie przydatna jest do walki w wodzie i najczęściej właśnie w takim charakterze jest używana. Operowanie nią polega na wprawianiu jej w bardzo szybki ruch obrotowy, co ma na celu wprowadzenie przeciwnika w konfuzję, a następnie ukłucie go tak samo jak sztyletem.

Podobny wygląd i przeznaczenie ma japońska broń suntetsu.

Bibliografia:

  • John O’Bryan, A History of Weapons. Crossbows, Caltrops, Catapults & Lots of Other Things that Can Seriously Mess You Up, Chronicle Books 2013.
  • Guido Sieverling, Das Lexikon des Kämpfens. Begriffe und Erklärungen aus Kampfsport, Kampfkunst und Selbstverteidigung, BoD 2015.

Tagi
Encyklopedia ChinEncyklopedia historycznaEncyklopedia sztuk pięknych

Dodaj komentarz