Edmund Cięglewicz

Edmund Cięglewicz, właściwie Edmund Żegota Cięglewicz, 1862-1928 – polski filolog klasyczny. Był uczniem Kazimierza Morawieckiego. Przełożył na język polski wiele komedii Arystofanesa. Twórczość Arystofanesa była słabo znana w Polsce końca XIX wieku: podobnie jak Edward Butrymowicz, tłumacz działający w tym samym okresie, Cięglewicz przyczynił się znacznie do popularyzacji Arystofanesa w Polsce.

Do przekładów Cięglewicza należą Żaby (1906), Chmury (1907), Gromiwoja (tj. Lizystrata, 1909), Babie koło (Ekklesiazusaj, tj. Sejm kobiet, 1922 rok). Ta ostatnia sztuka została wystawiona w latach 20. w jednym z teatrów Warszawy. Przekład Lizystraty Cięglewicza był pierwszym, jaki ukazał się w języku polskim. Daleki od wszelkiej pruderii właściwej swoim czasom, przewyższa śmiałością wiele tłumaczeń współczesnych. Przekłady Cięglewicza są zresztą do dziś ciekawe i czytelne. Za trudniejsze do przyjęcia dla współczesnego czytelnika można uznać chyba nadmierne spolszczanie imion i terminów greckich, co widać już w samym przyjętym przez Cięglewicza tytule Lizystraty – “Gromiwoja”.

Edmund Cięglewicz był także taternikiem, jednym z najwybitniejszych pod koniec XIX wieku. Redagował czasopismo „Giewont. Tygodnik zakopiański poświęcony sprawom uzdrowiska i Tatr”.