Certosina

Certosina – technika zdobnicza polegająca na układaniu i naklejaniu na drewnianym podkładzie wykonanych z drobnych płytek jasnego i ciemnego drewna, a także kości (w tym kości słoniowej) i masy perłowej – ornamentów o charakterze geometrycznym. Stanowi ona wczesną formę inkrustacji, zbliżoną do intarsji. Dekorowano w ten sposób przede wszystkim meble (w tym skrzynie, komody i szafy).

Pochodzenie i rozwój techniki certosina

Technika ta odznaczała się dużą regularnością wzoru oraz brakiem wyraźnego rozróżnienia tła i elementu. Rozwinęła się we Włoszech, skąd dotarła ze sztuki dekoracyjnej Bliskiego Wschodu za pośrednictwem Wenecji. Stosowana była jednak przede wszystkim w Lombardii, zwłaszcza w sztuce dekoracyjnej renesansu. Nazwa pochodzi od klasztoru kartuzów Certosa di Pavia w lombardzkim mieście Pawia, gdzie technika ta zastosowana została w zdobieniach ołtarza znajdującego się w kościele przyklasztornym.

Zobacz też: dekoracja.