Bifolium

Bifolium (w liczbie mnogiej: bifolia) – w archiwistyce: karta, która powstała na skutek złożenia na pół arkusza materiału piśmiennego, papieru lub pergaminu (zobacz: arkusz). Słowo pochodzi języka łacińskiego – dosłownie podwójna karta, złożenie przedrostka bi- i rzeczownika folium (genetivus folii), “karta”.


W odniesieniu do manuskryptów i ksiąg średniowiecznych określa się tak także karty dodatkowe dodawane przez skrybów. W bardziej ścisłym sensie termin ten ma jednak także znaczenie zbliżone do podanego w definicji głównej znaczenia archiwistycznego. W sensie takim termin stosuje się niekiedy jedynie do kart w formacie folio – w zasadzie jednak oznacza on parę złączonych kart (papierowych lub pergaminowych), a więc cztery stronice, dowolnego formatu.

Przymiotnik bifolius znaczyć może także “dwulistny” (częste w botanicznych epitetach gatunkowych).

Bibliografia:

  • The Oxford Companion to the Book.
  • A Dictionary of English Manuscript Terminology 1450–2000.

Tagi
Encyklopedia językoznawstwa ogólnegoEncyklopedia literaturyEncyklopedia sztuk pięknych

Dodaj komentarz