Barwa głoski

Barwa głoski – brzmienie danej głoski, właściwy dla tej głoski ton, który pozwala odróżnić ją od pozostałych głosek. Jest to więc cecha głoski, która pozwala na odróżnienie jej od innych głosek (np. a od e, b od p, d od ) nawet wtedy, kiedy rozróżniane głoski nie różnią się innymi cechami, takimi jak czas trwania, siła i wysokość głosu. Zależy od charakterystycznej dla każdej głoski formantów (tonów składowych). W procesie artykulacji wpływa na nią przede wszystkim kształt rezonatora, układu rezonansowego obejmującego jamę ustną i nosową.


Pojęciem ściślej zdefiniowanym jest barwa dźwięku mowy. Odnosi się ono do wszelkich dźwięków (o charakterze harmonicznym i szumów) wydawanych przez człowieka w celu porozumienia się z innymi użytkownikami języka i obejmuje wszelkie istotne językowo cechy struktury akustycznej dźwięków mowy.

Zobacz też: barwa wyrazu.


Tagi
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego

Dodaj komentarz