Bankietka

Bankietka – rodzaj niewielkiej, lekkiej ławeczki. Bankietki są zazwyczaj wyściełane lub wyplatane, przypominają nieduże kanapy pozbawione oparć.


Zobacz też: cassapanca, ozdobna ława przyścienna, prototyp kanapy; bancone – w dawnych Włoszech kredens i stół do pisania.

Bankietka – definicja, etymologia

Meble tego rodzaju pojawiły się w XVII-wiecznej Francji, w całej Europie bankietki popularne były w XVIII i XIX wieku. Często ustawiano je pod ścianami sal balowych, gdzie służyły jako miejsce tymczasowego odpoczynku w trakcie zabaw tanecznych. Także współcześnie niskie, tapicerowane ławki bez oparcia nazywa się niekiedy “bankietkami”, meble takie pojawiają się też do dziś w handlu – w zasadzie jednak słowo to uważane jest za archaizm.

Samo słowo “bankietka” także jest pochodzenia francuskiego – banquette. Wciąż oznacza ono w języku francuskim niewielką ławkę (zdrobnienie od banc, ławka w sensie ogólnym), a także stok darniowy. Od słowa banquette (poprzez niemiecki wyraz Bankette) pochodzi także polski wyraz “bankieta” (“bankiet”, “ława bankietowa”), oznaczające niewielki nasyp ziemny zabezpieczający tory kolejowe i wykopy, ławę fundamentową oraz ławę ziemną w okopach.


Tagi
Encyklopedia sztuk pięknychLeksykon języka francuskiego

Dodaj komentarz