Babbit – stop cyny

Babbit, także w formie babit lub babbity cynowe – stop odlewniczy, stop przeciwcierny cyny z antymonem i miedzią – obecnie jednak nazwa ta odnosi się do szerszej klasy stopów o zbliżonym składzie i zastosowaniach. Nazwa stopu pochodzi od nazwiska jego twórcy, Isaaca Babbita (1799-1862), amerykańskiego wynalazcy i złotnika. Babbit otrzymał ten stop w 1939 roku. W pierwotnym składzie stopu dodatek antymonu do cyny to 2,5-12%, a miedzi 7-13%. Babit jest stopem łożyskowym – stosowany jest przede wszystkim na panewki łożysk ślizgowych, które podlegają silnym obciążeniom, w silnikach samochodowych i w silnikach lotniczych. W języku angielskim: babbit, także babbit metal lub bearing metal lub white metal.

Zobacz też: britannia (inny stop cyny z antymonem i miedzią; stopem takim jest również pewter).

Współcześnie termin ten odnosi się do szerokiej klasy srebrno-białych metali łożyskowych (tzw. białe metale, ang. white metal). Stopy te zwykle składają się ze stosunkowo twardych kryształów osadzonych równomiernie w bardziej miękkiej osnowie, co jest korzystne dla własności użytkowych w łożyskach maszyn. Sprawia to, że stop cechuje się niskim współczynnikiem tarcia. Oprócz cyny, miedzi i antymonu, w zależności od konkretnych zastosowań do stopu dodaje się różne metale domieszkowe. W niektórych przypadkach cynę zastępuje się ołowiem.