Atelier Gleyre

Atelier Gleyre – pracownia i szkoła malarska (atelier), którą od 1843 do 1864 roku prowadził w Paryżu francuski malarz i pedagog Charles Gleyre (1806-1874). Podobnie jak wiele atelier malarskich, miało ono charakter otwarty, stanowiąc rodzaj małej, swobodnej akademii sztuk pięknych (innym przykładem może być działająca mniej więcej w tym samym czasie w Paryżu Académie Suisse, zwana też Atelier Suisse, gdzie w jeszcze większym stopniu metody i forma nauczania stały w opozycji do oficjalnych kanonów).


Sam Charles Gleyre był także wychowankiem oficjalnej francuskiej akademii sztuk pięknych, École des Beaux-Arts, a w swojej twórczości artystycznej reprezentował zupełnie typowy akademizm. Własne studio prowadził od 1843 roku, nie był jednak jego założycielem – przed nim przez wiele lat prowadził je Paul Delaroche. Pracownia znajdowała się w Dzielnicy Łacińskiej, przy ulicy Notre Dame des Champs 70 bis.

Kierunek nauczania, który wprowadził w swoim atelier nie odbiegał przez to znacząco od oficjalnych wzorów. W odróżnieniu od wielu innych akademików Gleyre cechował się jednak znaczną tolerancją na bardziej awangardowe prądy w sztuce, dzięki czemu swoje poszukiwania artystyczne mogli w jego szkole prowadzić także artyści sprzeciwiający się akademickim kanonom sztuki. Poza tym nauka nie była droga, często Gleyre pobierał tylko opłaty za modeli i akcesoria malarskie, sam nauczając za darmo.

Uczniowie Atelier Gleyre

Do atelier uczęszczało niewielu studentów, od kilkunastu do najwyżej czterdziestu – wśród uczniów były także kobiety. Zapamiętane jest przede wszystkim z tego, że do uczęszczających tu artystów należeli przyszli impresjoniści. W Atelier Gleyre studiowali (około 1862 roku) m.in. Frédéric Bazille, Auguste Renoir, Claude Monet i Alfred Sisley. Młody Claude Monet, który studiował uprzednio w Académie Suisse, uczył się w atelier Gleyre’a przez dwa lata, do 1864 roku. Tam właśnie poznał Auguste’a Renoira, swojego największego przyjaciela. Monet odnosił się jednak krytycznie do estetyki Gleyre’a i niechętnie przyjmował jego nauki. Studiowali tu także akademicy, w tym Auguste Toulmouche.

Przyciągała ich do tutaj nie tylko tolerancja i osobowość nauczyciela czy korzystne warunki finansowe, ale także jego szczególne zainteresowanie pejzażem. Pracowało tu także wielu artystów angielskich, w tym George du Maurier i Edward Poynter, oraz Amerykanin James McNeill Whistler. Du Maurier opisał Atelier Gleyre w popularnej powieści Trilby z 1894 roku, w której pojawia się ono pod nazwą Chez Carrel.


Tagi
Encyklopedia pedagogikiEncyklopedia sztuk pięknych

Dodaj komentarz