Aparat telekopiowy

Aparat telekopiowy, także aparat telefotograficzny lub symilograf – urządzenie służące do przekazywania i odbierania drogą telefoniczną lub radiową kopii pism, druków, rysunków, tablic i wykresów, a także fotografii. Porównaj: aparat kinematograficzny, aparat mikrofilmowy.


Klasyczne aparaty telekopiowe używane były przede wszystkim w latach 50., 60. i 70. Od końca lat 70. wypierać zaczął je telefaks, nazywany potocznie faksem, a także przez tzw. faks przez internet – także stanowiące formy usług symilograficznych. Klasyczna łączność telekopiowa nawiązywana być mogła między jednym aparatem nadawczym a kilkudziesięcioma aparatami odbiorczymi. Wykształciły się dwa zasadnicze rodzaje aparatów telekopiowych: aparat płaski, który umożliwia przekazywanie dokumentów o dowolnej długości, oraz aparat rotacyjny, przekazujący dokumenty o wielkości formatu A5. Przykładem aparatu rotacyjnego może być aparat TB-1/P, produkowany przez Wielkopolskie Zakłady Teletechniczne w Poznaniu. Czas przesłania dokumentu za pomocą aparatu telekopiowego wynosił od 9 do 18 minut.

Aparat telefotograficzny jest odmianą aparatu telekopiowego, podobnie jak fototelegrafia jest odmianą telekopii (symilografii). Urządzenia kopiujące rysunki i przesyłające je na odległość powstawały już w XIX wieku – pierwszym z nich był pantelegraf. Stały się powszechne już w okresie międzywojennym (m.in. belinograf, pierwsze urządzenie służące do przekazywania fotografii drogą radiową przez Ocean Atlantycki).

Określenie “symilograf” odnosić może się do wszelkich form usług symilograficznych, w tym także do telefaksów.


Tagi
Humanistyczna encyklopedia nauki

Dodaj komentarz