Akcent swobodny

Akcent swobodny – w terminologii językoznawczej, rodzaj akcentu wyrazowego. W znaczeniu szerokim: akcent, który nie jest związany z żadną określoną sylabą wyrazu (może padać na różne sylaby wyrazu, zwłaszcza w deklinacji i koniugacji). Także w sensie wąskim: akcent, który pada na dowolną sylabę wyrazu (np. zmiennie na pierwszą, na drugą od końca, na ostatnią) i jednocześnie nie jest związany z żadnym określonym morfemem wyrazu.

Wyróżnia się akcent swobodny ruchomy i akcent swobodny nieruchomy. Miejsce pierwszego może być różne w obrębie paradygmatu fleksyjnego (np. w deklinacji rosyjskiej voda i vodu). Miejsce drugiego jest stałe w obrębie paradygmatu fleksyjnego, we wszystkich sylabach danego wyrazu pada zawsze na tę samą sylabę określonego morfemu (np. angielskie relax, relaxes i relaxing).

Porównaj: akcent stały (akcent o stałej i niezmiennej pozycji, np. zawsze na ostatnią sylabę wyrazu), akcent ruchomy (akcent, który ani nie jest związany fonetycznie z określoną sylabą wyrazu, ani nie związany morfologicznie z jakimkolwiek morfemem określonym w jego strukturze).