AIDA
AIDA: model reklamy, jeden z modeli teoretycznych oddziaływania reklamy na konsumentów. Nazwa modelu jest akronimem pochodzącym od angielskich wyrazów Attention (uwaga), Interest (zainteresowanie), Desire (pragnienie) i Action (działanie).
Model odnosi się przede wszystkim do średniego zainteresowania zakupem produktu lub usługi. Litery tworzące ten akronim opisują kolejne reakcje konsumenta (klienta) wobec produktu ujęte jako cztery kolejne etapy, tworzące hierarchię efektów:
- Zwrócenie uwagi konsumenta na usługę lub produkt. Konsument zyskuje świadomość istnienia określonego produktu, marki lub innej kategorii, przede wszystkim poprzez reklamę.
- Pobudzenie zainteresowania konsumenta. Wskazuje się tu przede wszystkim na zalety produktu i korzyści płynące z jego posiadania, w przypadku marek podkreśla się przede wszystkim ich związek z określonymi modami i sposobami życia (lifestyle).
- Wyzwolenie pragnienia. Konsument wytwarza pozytywne nastawienie psychologiczne do produktu.
- Wezwanie do działania (call to action). Konsument podejmuje zamiar dokonania zakupu. Etap ten obejmuje także wypróbowanie produktu oraz sam zakup.
Model AIDA opracowali w latach dwudziestych XX wieku George Gallup (1901-1984), amerykański socjolog, i Daniel Starch (1883-1979), amerykański psycholog i badacz reklamy. Podstawy modelu jeszcze w 1898 roku zbudował St. Elmo Lewis, pionier badań nad reklamą. Mimo faktu, że jest to model stary (znany był także już w Polsce międzywojennej) stosuje się go do dzisiaj – cechuje go bowiem przejrzystość i prostota.
W 1961 roku Russell H. Colley wprowadził model DAGMAR, stanowiący rozwinięcie modelu AIDA. Istnieją także rozmaite nowe wersje i rozwinięcia modelu, często uzupełniające akronim o kolejne litery. Najbardziej znanym jest AIDAL, rozszerzający model o słowo Loyalty (lojalność).
Zobacz też: opera Aida.