Agrafa: architektura

Agrafa – termin architektoniczny: motyw dekoracyjny w formie imitującej ozdobną klamrę, spinający elementy konstrukcyjne lub kompozycyjne.


Agrafa w architekturze

Do elementów konstrukcyjnych spinanych w ten sposób należy przede wszystkim zwornik archiwolty (profilowanego lica łuku, arkady). Do elementów dekoracyjnych należą np. zwieńczenia ozdobne obramień. Zobacz też: zwornik, niekiedy w formie agrafy. Agrafa zastępować mogła także kapitele pilastrów.

Agrafy występowały najczęściej w architekturze nowożytnej, od renesansu do XVIII wieku. Przybierały różne formy, zależnie od gustów panujących w danej epoce – formy te to najczęściej rocaille, maszkaron, plecionka, akant.

Zbieżną etymologię ma także słowo “agrafka”, także określane (przede wszystkim w odniesieniu do historycznych zapinek ozdobnych) słowem “agrafa”. Zobacz: agrafka. Oba słowa wywodzą się z francuskiego rzeczownika agrafe, “spinka”, od czasownika agrafer (“spinać”). Są to słowa pochodzenia germańskiego. Całkowicie inną etymologię mają natomiast agrafa (w liczbie pojedynczej: agrafon) rozumiane jako niespisane w Ewangeliach wypowiedzi Chrystusa – jest to wyraz pochodzenia greckiego.


Tagi
Encyklopedia sztuk pięknychLeksykon języka francuskiego

Dodaj komentarz