Adnominalny

Adnominalny (z łacińskiego przyimka ad oraz rzeczownika nomen – “imię”, niekiedy też “rzeczownik”) – w terminologii językoznawczej: przyrzeczownikowy, występujący przy rzeczowniku, łączący się z rzeczownikiem.


Użycie. Określnik adnominalny, przypadki adnominalne.

Termin używany zwłaszcza jako składnik pewnych stałych określeń, jak np. “przypadki adnominalne” czy “określniki adnominalne”. Określnik adnominalny to wyraz, grupa wyrazów lub zdanie stanowiące określenie rzeczownika w imiennej grupie składniowej, ograniczające go w jakiś sposób treściowo. Przypadki adnominalne to przypadki gramatyczne, którymi rządzi rzeczownik.

Podobny charakter ma też określenie “adwerbalny” (“przyczasownikowy”), a także “adwerbialny” (tu raczej “przysłówkowy” niż “stojący obok przysłówka”). Porównaj także: “grupa nominalna”.

Grupa składniowa stanowi jedną z głównych jednostek składni, definiowana bywa np. jako związek wyrazów (człon określający i człon określany) połączonych relacją determinacji składniowej atrybutywnej.  Grupy składniowe dzieli się najczęściej na grupy nominalne z określnikiem adnominalnym (np. “biała suknia”, “samochód Tomka” – gdzie “biała” i “Tomka” to określniki adnominalne) oraz grupy werbalne z określnikiem adwerbalnym (np. “myć się pod prysznicem”, gdzie “pod prysznicem” to określnik adwerbalny).

Zobacz też: artykuł Adnominatio (podobnie utworzony termin w retoryce).


Tagi
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego

Dodaj komentarz