Adhortatio

Adhortatio – w retoryce: kierowana przez mówcę do słuchaczy bezpośrednia zachęta do podjęcia jakichś działań lub zachowań. Nakaz, obietnica lub wezwanie mające na celu zdobycie czyjejś aprobaty lub zmianę czyichś pragnień. Stanowi rodzaj aversio, bezpośredniego zwrotu kierowanego przez mówcę do odbiorców, który stanowi przy tym chwilowe odejście od głównego tematu mowy. Inne rodzaje aversio to np. admonitio (napomnienie), obiurgatio (nagana), comminatio (przestroga), exsecratio (przekleństwo), pollicitatio (złożenie obietnicy) i wiele innych.


Adhortacja

W łacinie kościelnej także adhortacja (adhortacja apostolska), czyli dokument papieski stanowiący zachętę dla wiernych do podjęcia jakiejś aktywyności, o charakterze duszpasterskim.

Definicja słownikowa: Zachęta

W ogólnym języku łacińskim (genetivus adhortationis) słowo to oznacza “zachętę”.  Pochodzi ono od czasownika adhortoradhortari – “zachęcać”. Synonimem może być exhoratatio.


Tagi
Encyklopedia literaturyEncyklopedia retorykiLeksykon języka łacińskiego

Dodaj komentarz