Abrys

Abrys – w terminologii architektonicznej: termin historyczny pozbawiony precyzyjnej definicji, oznaczający przede wszystkim “plan”. W pierwszej połowie XVII wieku termin ten oznaczał w języku polskim wszelkiego rodzaju plany, zarysy, rysunki odręczne i szkice. W XVIII wieku oznaczał niemal wyłącznie widoki i plany architektoniczne. Z końcem XVIII wieku, kiedy to nastąpiło sprecyzowanie terminologii wielu dziedzin nauki i kultury (oświecenie, wpływy francuskie) wyparły go terminy dokładniejsze, takie jak plan, planta, elewacja, przecięcie itp.

Uwagi językowe

Forma wyrazowa to w zasadzie postać staropolska słowa “obrys”, o podobnym pochodzeniu. Porównaj np. tytuł utworu Wacława Potockiego Syloret, albo Prawdziwy abrys po ciężkim straconym synów żalu…

Wtraz spotykany jest także w formie abris. Etymologia: z języka niemieckiego. Abriß, dziś pisane częściej Abriss – “szkic”, “rysunek”. Podobne pochodzenie mają także słowa “rysunek”, “rysować”, “obrys”, “zarys”.