Abe Lincoln in Illinois

Abe Lincoln in Illinois – dramat historyczno-biograficzny w dwunastu scenach amerykańskiego pisarza Roberta E. Sherwooda (1896-1955), nagrodzony nagrodą Pulitzera. Prapremiera miała miejsce w 1938 roku. Sztuka opublikowana została w 1939 roku, wraz z obszernym komentarzem odautorskim.


Sztuka stanowi portret życia szesnastego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Abrahama Lincolna przed objęciem urzędu prezydenta. Akcja rozpoczyna się w młodości Lincolna, w 1830 roku, w czasach trudności życiowych, gdy pracował na poczcie. Przechodzi do działalności Lincolna w polityce lokalnej, przedstawia jego relację z żoną Mary Todd Lincoln, a także rywalizację polityczną Lincolna ze Stephenem Douglasem. Kulminację fabuły stanowi wybór Lincolna na prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Głównym źródłem historycznym Sherwooda była biografia Abraham Lincoln. The Prairie Years, której autorem był Carl Sandburg. Inne źródła to pisma samego Lincolna, a także prace takich historyków jak William H. Herndon, Nathaniel Wright Stephenson i Albert J. Beveridge.

Roberta E. Sherwood uchwycił w swoim dramacie złożoność psychologiczną postaci Lincolna, który nie jest przedstawiony jako bohater bez skazy, ale jako postać miotana przeciwnościami, balansująca między aktywnością i pasywnością, między działalnością społeczną a samotnictwem, a nawet między życiem i śmiercią. Lincoln ukazany jest jako postać sympatyczna, szczerze nienawidząca przy tym niewolnictwa, które postrzega jako coś odrażającego. Jednocześnie jako postać skłonna do melancholii i pasywności, pozbawiona ambicji – widoczne jest to zwłaszcza jako obawa przed wystąpieniami publicznymi skierowanymi przeciwko niewolnictwu.

Na podstawie sztuki powstał film biograficzny Abe Lincoln in Illinois z 1940 roku, reżyseria: John Cromwell.


Tagi
Encyklopedia literaturyEncyklopedia teatru

Dodaj komentarz