Pál Ábrahám

Pál Ábrahám, znany następnie jako Paul Abraham lub Ábrahám, węgierskie Ábrahám Pál, ur. 2 listopada 1892 w Apatinie, zm. 6 maja 1960 w Hamburgu – węgierski kompozytor. Znany głównie jako twórca operetek czerpiących z muzyki popularnej i jazzu lat 20. i 30. Wiele pochodzących z nich efektownych numerów cieszy się popularnością także dzisiaj.


Pal Abraham: Życie i twórczość

Pal Abraham urodził się 2 listopada 1892 w Apatinie, obecnie w Serbii (Wojwodina). Studiował na Akademii Muzycznej w Budapeszcie w latach 1910-1916. Już wkrótce po studiach odniósł pewien sukces swoją muzyką kameralną i orkiestrową. Do ważniejszych dzieł z tego okresu należy koncert wiolonczelowy, wykonany przez Filharmonię Budapeszteńską, oraz kwartet smyczkowy wykonany w 1922 na Festiwalu w Salzburgu. W 1927 został dyrygentem w Operetce Budapeszteńskiej i w zasadzie porzucił inne niż operetka gatunki muzyczne. Tam też w 1928 wystawiono jego pierwszą operetkę, Der Gatte des Fräuleins.

Jego najbardziej znaną operetką była Wiktoria i jej huzar (tytuł oryginalny Viktoria und ihr Husar), wystawiona ze znacznym sukcesem w Wiedniu w 1930 roku. Łączyła ona styl dawnej operetki wiedeńskiej z jazzem i popularną muzyką taneczną lat 20. Jej wielki sukces umożliwił mu rozpoczęcie kariery w Niemczech. W latach 1930-1931 mieszkał w Berlinie. Napisał wiele operetek przeznaczonych dla scen niemieckich, jak Kwiat Hawajów (Die Blume von Hawaii, Lipsk 1931) i Bal w Savoyu (Ball im Savoy, Berlin 1932).

Po dojściu Hitlera do władzy musiał opuścić Niemcy i przeniósł się do Austrii. Operetki, które komponował w Wiedniu w latach 1934-1937, nie odnosiły już sukcesów. Należały do nich Przygoda w Grand Hotelu (Märchen im Grand-Hotel, 1934), Dżaina, dziewczyna z herbaciarni (Dschainah, 1934) i Roxy i jej cudowna drużyna (Roxy und ihr Wunderteam, 1937).

Po aneksji Austrii przez hitlerowskie Niemcy musiał opuścić także i ten kraj, uciekając przez Paryż wpierw na Kubę, gdzie pracował jako pianista. Następnie osiadł w Nowym Jorku. W 1946 przeżył ostre załamanie nerwowe, ale jeszcze w 1950, po czasowej poprawie stanu zdrowia, wystawiono w Nowym Jorku jego dzieło The White Swann (Biały łabędź, węgierskie A Fehér hattyu z 1938). Powrócił z Ameryki do Europy w 1956. Żył odtąd w szpitalu psychiatrycznym w Hamburgu.

Tworzył także piosenki i muzykę filmową, np. Ich bin ja heut’ so glücklich z filmu Die Privatsekretärin (1931).


Tagi
Encyklopedia muzykiWielka encyklopedia opery

Dodaj komentarz