aria
Aria: forma wokalno-instrumentalna, zwłaszcza w operze, oratorium i kantacie.
Aria: forma wokalno-instrumentalna, zwłaszcza w operze, oratorium i kantacie.
Zuppa genovese (di tonno): tradycyjna zupa rybna z Genui,
Battuto: w kuchni włoskiej popularna baza zup i sosów, złożona z ziół, pietruszki, czosnku, cebuli.
Aeropittura, aeropiktura: kierunek w malarstwie włoskim związany z futuryzmem. Fascynacja lotem, ruchem, samolotami.
Amabile: w terminologii muzycznej - określenie wykonawcze, "z wdziękiem", "przyjemnie". W enologii: wino półsłodkie po włosku.
Alla marcia: określenie wykonawcze - jak marsz, w stylu marsza.
Accademia d'Italia: włoska akademia nauk, sztuki i literatury działająca w okresie faszyzmu.
Certosina: technika zdobnicza zbliżona do inkrustacji i intarsji.
Cassone: renesansowa skrzynia, często prezent ślubny. Wywodzi się od niej cassapanca.
Cassettone: włoski mebel renesansowy, skrzynia lub szafka z szufladami.
Cassapanca: ozdobna włoska ława renesansowa. Prototyp kanapy. W Polsce: ława podnosista.
Campo santo: włoski cmentarz w formie czworobocznego dziedzińca z krużgankami (Camposanto).
Berettino: technika dekorowania ceramiki. Głównie majoliki Faenzy. Azzurro sopra azzurro, bianco sopra azzurro.
Beluard, belluard, belluarda, belloard, belloarda, beluarda, balward, balwarda, beloard, belward, belwarda, weluard, weluarda, baluard: rodzaj baszty lub bastionu.
Bancone: renesansowy mebel włoski. Dziś lada, kontuar.
Azzione sacra: forma muzyczna zbliżona do oratorium, ale inscenizowana. Zwłaszcza kompozytorzy włoscy w Wiedniu końca XVII wieku (sepolcro). Później właściwie synonim oratorium (nawet Mojżesz w Egipcie).
Barzelletta: w języku włoskim dosłownie "dowcip", "żart", "kawał", szczególnie obsceniczna dykteryjka. Artykuł obejmuje tak znaczenie literackie, jak i muzyczne terminu, które są powiązane. Barzelletta to bowiem tak forma muzyczna, jak i gatunek literacki obecny w kulturze włoskiej od późnego średniowiecza do renesansu. Oba znaczenia są zresztą niemal równoznaczne z terminem "frottola".
A cappella A capella A cappella [wymowa uproszczona: a kapella], z języka włoskiego: znaczy dosłownie “jak w kaplicy”, “w stylu kaplicowym”, swobodnie “w stylu kościelnym” – praktyka wykonawcza i historyczny styl muzyczny. Najczęściej termin oznacza śpiew bez towarzyszenia instrumentów, ma jednak bardziej złożone konteksty znaczeniowe. Zobacz też: akompaniament (muzyki a cappella nie należy utożsamiać z ...
A battuta A battuta – termin muzyczny, pochodzący z włoskiego battuta, tj. “uderzenie”, “takt”. Zwrot tłumaczony słowami “według pałeczki dyrygenta“, ale polskie słowa “batuta” czy też “pałeczka dyrygenta” to jednak w języku włoskim raczej bacchetta . Całe wyrażenie znaczy więc dosłownie “w takt”, nie – “według batuty”. Oznacza nakaz dokładnego przestrzegania tempa, powrót do tempa ...