Decollage

Decollage, stosuje się także oryginalną pisownię francuską décollage oraz wersję spolszczoną dekolaż – w terminologii sztuk pięknych: technika artystyczna opierająca się na całkowitym lub częściowym niszczeniu obiektów działań artystycznych. Stanowi niejako przeciwieństwo kolażu: polega na zamierzonej destrukcji elementów dzieła, zrywaniu i niszczeniu jego części. Dzieło sztuki, w odróżnieniu od powstającego przez nakładanie i nalepianie nowych warstw materiału kolażu, powstaje więc poprzez usuwanie warstw.


Technika dekolażu stanowi element “sztuki akcji” (performance, action painting). Termin wprowadził około 1938 roku francuski surrealista Léo Malet (bardziej znany jako powieściopisarz, niż jako artysta), technika ta stała się jednak szerzej znana dopiero w kolejnych dziesięcioleciach.

Decollage, afiszym i performans

Technika dekolażu zaczęła rozwijać się szerzej w latach 50., kiedy to stosowali ją Jacques Villeglé (podarte i poniszczone plakaty), François Dufrene (od 1957), Mimo Rotella (także pracujący ze zniszczonymi plakatami i afiszami, od 1953), Raymond Hains. Zobacz też: afisz. Przedstawiciele dekolażu w latach 50. określani są jako afiszyści (les affichistes), kierunek, który reprezentowali określa się zaś jako afiszyzm (affichisme), ze względu na użycie starych afiszów jako materiału artystycznego.

Do pionierów i głównych reprezentantów decollage’u w obrębie performansu należał przede wszystkim Wolf Vostell. Dokonywał on aktów zniszczenia przedmiotów uznawanych za symbole konsumpcyjnego stylu życia, takich jak telewizory (antykonsumpcjonizm w sztuce).


Tagi
Encyklopedia sztuk pięknych

Dodaj komentarz