Akcent ekspiracyjny

Akcent ekspiracyjny, także akcent ekspiratoryjny lub akcent ekspiratoryczny – rodzaj akcentu wyrazowego. Akcent wyrazowy polegający na wzmocnieniu siły wydechu w czasie wymawiania sylaby akcentowanej.


Podobne znaczenie ma określenie akcent dynamiczny (także: przycisk, akcent przyciskowy). Bywa on często uważany za synonim. Mówiąc o “akcencie dynamicznym” ma się jednak na myśli nie tylko akcent wyrazowy, ale także uwydatnienie za pomocą siły artykulacyjnej wyrazów w wypowiedzeniach lub całych zdań w wypowiedzeniach, podczas gdy pojęcie “akcentu ekspiratorycznego” stosuje się raczej bardziej wąsko, jedynie do wzmocnienia w ten sposób sylab w wyrazach.

Etymologia: z łacińskich rzeczowników accentus – “przycisk”, “ton”, “akcent” exspiratio – “wyziew”. Wydech to, przynajmniej w klasycznej łacinie, racze spiritus emissus lub spiritus redditus; natomiast polskie słowo “ekspiracja” jest jego synonimem.


Tagi
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego

Dodaj komentarz