Ablativus sociativus

Ablativus sociativus – dosłownie “ablativus towarzysza”. Jedna z form funkcjonalnych ablatywu w języku łacińskim (zobacz artykuł ogólny: Ablatyw). Wyraża osobę lub rzecz towarzyszącą. Występuje (przeważnie) z przyimkiem cum. Niekiedy spotyka się też określenie socjatyw, termin ten częściej odnosi się jednak do osobnego przypadka (sociativus) występującego w pewnych językach, np. w języku węgierskim.


Ablativus sociativus. Przykłady

(Una) cum legione hiemare. – “Zimować razem z legionem”.

Otium cum dignitate.

Cum sociis pugnare.

Omnibus (cum) copiis venire.

Omnibus copiis ad Ilerdam proficiscitur – “Z całym wojskiem idzie na Ilerdę”.

Cum febri Romam redire.


Tagi
Encyklopedia językoznawstwa ogólnegoEncyklopedia kultury antycznejLeksykon języka łacińskiego

Dodaj komentarz